Endometrium to komórki błony śluzowej macicy. Kiedy jednak komórki te występują poza jamą macicy, mamy do czynienia z endometriozą. Jest to choroba ginekologiczna. Na czym ona polega? W przebiegu endometriozy dochodzi do sytuacji, w której komórki błony śluzowej macicy (czyli endometrium) znajdują się na zewnętrznej ścianie macicy, na jajowodach, na jelitach, na nerkach, a nawet zdarza się, że komórki endometrium pojawiły się na mózgu i na gałce ocznej. Komórki te posiadają aktywność wydzielniczą. Reagują na zmiany hormonalne, zachodzące w trakcie cyklu miesiączkowego, co jest przyczyną przewlekłego stanu zapalnego. Dotychczas nie wyjaśniono jednoznacznie mechanizmu rozwoju endometriozy. Trudno naukowcom stwierdzić, w jaki sposób komórki endometrium przedostają się poza jamę macicy i znajdują się na innych organach. Być może wpływ na rozwój choroby mają czynniki wrodzone, środowiskowe, autoimmunologiczne, alergiczne albo epigenetyczne. Przebieg endometriozy może mieć różne nasilenie. Są kobiety, które w ogóle nie mają objawów czy jakiś dolegliwości z tego powodu, a są kobiety, u których endometrioza jest bardzo nasilona i objawia się szeregiem dolegliwości. Najczęściej spotykanymi dolegliwościami i objawami endometriozy są: *bolesne, obfite miesiączki *ból w miednicy, który występuje niezależnie od fazy cyklu miesiączkowego *ból podczas oddawania moczu oraz wypróżniania *bóle brzucha oraz bóle okolicy krzyżowej Badania prof. Hilgersa pokazały również, że takie objawy jak: brązowe brudzenia pod koniec miesiączki (powyżej 3 dni), brązowe plamienia poprzedzające miesiączkę, biegunki przed miesiączką, również związane są z endometriozą.
Jak można wykryć endometriozę i jak ją leczyć?
Oprócz objawów wyżej wymienionych, ostatecznym potwierdzeniem, czy występuje u kobiety endometrioza, są badania USG i laparoskopia. Czasem wykonuje się również rezonans magnetyczny. Nieleczona endometrioza może prowadzić do niepłodności, dlatego tak ważne jest leczenie. Co zatem robić? Najbardziej zaawansowaną endometriozę leczy się za pomocą laparoskopii laserowej. Stosuje się leczenie hormonalne, farmakologiczne. Oczywiście, leczenie i dobór metody czy dawek leków jest poprzedzone wnikliwymi badaniami. Ogromnie ważne w leczeniu endometriozy jest przestrzeganie diety. Częstym zaleceniem jest wykonanie badań na nietolerancję pokarmową. Na podstawie tych badań eliminuje się produkty, których organizm kobiety nie toleruje, by zapobiegać powstawaniu stanów zapalnych w organizmie. Podstawą diety przy endometriozie są kwasy tłuszczowe Omega 3. Stymulują one działanie prostaglandyn, czyli związków łagodzących ból i dolegliwości towarzyszących chorobie. W codziennych posiłkach powinny znaleźć się zatem źródła zdrowych tłuszczów, takie jak tłuste ryby morskie (np. makrela, śledź, łosoś, sardynki, tuńczyk), olej lniany, olej z orzechów włoskich. Ważną funkcję pełni także rodzina tłuszczów Omega 6. Najważniejszy wśród nich jest kwas linolowy, który w organizmie przekształcany jest w kwas gamma-linolenowy (GLA). Najlepszym źródłem GLA jest olej z wiesiołka i ogórecznika. Z żywienia należy wykluczyć pokarmy dostarczające tłuszczów trans, które występują m.in. w margarynach twardych, utwardzonych olejach roślinnych czy słodyczach. Ważne jest także ograniczenie nasyconych kwasów tłuszczowych, bowiem pobudzają produkcję prostaglandyn COX2, nasilających objawy endometriozy i podtrzymujących stan zapalny, ból, gorączkę i obrzęki. Zaleca się, aby czerwone mięso zastąpić drobiem i rybami. Ograniczyć do minimum ciasta, makarony, olej palmowy, olej kokosowy, mleko i jogurty pełnotłuste oraz wyroby wędliniarskie. Nie działajmy jednak na własną rękę i jeśli podejrzewasz u siebie endometriozę – zgłoś się do lekarza.
