Przypuszczam, że Twoje myśli w ostatnim czasie pochłania w dużej mierze wojna w Ukrainie. Być może jest w Tobie bardzo dużo strachu i niepokoju, zwłaszcza, jeżeli mieszkasz bliżej wschodniej granicy, masz bliskich i znajomych w Ukrainie albo sama z niej pochodzisz. A nawet, jeśli nie dotyka Cię to bardzo bezpośrednio – wojna jest potworna sama w sobie, a teraz dzieje się tak blisko nas... To wystarczy, żeby odczuwać strach, gniew i smutek. W takim czasie trudno myśleć o zachwycaniu się sztuką. Trudno podziwiać obrazy w galerii sztuki, gdy co chwilę docierają zdjęcia i filmy z bombardowanych miast. Jakie znaczenie ma ładny widoczek, gdy na świecie jest tyle bólu i cierpienia, gdy tak straszne rzeczy dzieją się tuż obok nas? A jednak sztuka cały czas coś znaczy – i być może teraz nawet więcej, niż w czasie pokoju. Nie będę teraz mówić o sztuce, będącej narzędziem propagandowym, choć to oczywiście ważne i obecne, w mniej lub bardziej zawoalowany sposób. Nie chcę też dziś rozmawiać z Tobą na temat obrazów przedstawiających cierpienie i grozę, które wiążą się z wojną. To bardzo ważna sztuka, jednak uważam, że bardziej potrzebna nam, gdy sami nie stykamy się z nią tak bezpośrednio, lub gdy czas zagrożenia już minie. Sztuka, którą uważam za najbardziej potrzebną dziś, to ta, która przypomina nam, że pomimo wszystko na świecie cały czas istnieje dobro i piękno. Nie uciekniemy od bólu, smutku i strachu – i nie o to chodzi, żeby uciekać. Z drugiej strony nie możemy jednak pozwolić, żeby te emocje całkowicie nami zawładnęły i wpędziły nas w poczucie beznadziei. [caption id="" align="alignnone" width="753"]
H. Knight, Poranne słońce, 1913[/caption] Dlatego potrzeba, żebyśmy karmili swój umysł i serce nie tylko wojennymi informacjami. Ta wiedza i tak z pewnością do nas dotrze, jednak próbujmy szukać również czegoś innego. Zauważ, ile dobra w ludziach uruchomiło się w ostatnim czasie. Trudno zliczyć, na ile różnych sposobów pomaga się Ukrainie i Ukraińcom. Być może już angażujesz się w pomoc, mniej lub bardziej bezpośrednio – to wspaniale! Pamiętaj, że oprócz bardzo potrzebnej pomocy materialnej możesz też ofiarować innym swój własny pokój serca, podzielić się nadzieją. Wszyscy dziś tego potrzebujemy, dlatego na ile to możliwe, dbaj o stan swojego serca, żeby móc potem dobrze pomóc innym. Dzieje się to oczywiście przede wszystkim poprzez relację z Panem Bogiem – modlitwę, korzystanie z sakramentów – ale Pan Bóg daje nam również inne, mniejsze narzędzia, z których warto korzystać. Jednym z nich jest właśnie sztuka. Zachęcam Cię, żebyś poszukała takiej sztuki, w której znajdziesz trochę ukojenia i nadziei, która przypomni Ci, że świat nie jest w całości zły. Mogą to być obrazy pokazujące miłość między ludźmi, ale też jasne, słoneczne krajobrazy, czy takie dzieła sztuki, z których po prostu płynie spokój i łagodność. Znajdź chwilę na odpoczynek w ich towarzystwie. Pozwól, żeby obudziła się w Tobie nadzieja. Takie spotkanie ze sztuką umocni Twoje serce. Strach i ból nie znikną, ale będą trochę łatwiejsze do zniesienia. Będziesz silniejsza i bardziej zdolna do niesienia dobrej pomocy tym, którzy tego potrzebują. [caption id="" align="alignnone" width="573"]
M. Cassatt, Matka i dziecko, 1880[/caption] [caption id="" align="alignnone" width="574"]
Rembrant, Powrót syna marnotrawnego, 1668[/caption] [caption id="" align="alignnone" width="320"]
E. Burne-Jones, Nadzieja, 1896[/caption]
