Rozważanie Adwentowe, sobota 9.12.2017

Rozważanie Adwentowe, sobota 9.12.2017

Ewangelia (Mt 9,35-10,1.6-8) Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię królestwa i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości. A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce nie mające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo. Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszystkie choroby i wszelkie słabości. Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: Nie idźcie do pogan i nie wstępujcie do żadnego miasta samarytańskiego! Idźcie raczej do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy! Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie! Rozważanie Dla Jezusa najważniejsi są chorzy, ubodzy, porzuceni, zabłąkani. To niekoniecznie, ci którzy są w centrum życia, wydarzeń, ale raczej gdzieś z boku, nieraz na marginesie. To Jego główna troska i do nich Jezus posyła swoich uczniów. Oni przedłużają Jego ręce, Jego nogi, słowa, moc. Bardzo podoba mi się to porównanie, że dzisiaj Jezus nie innych rąk, jak twoje, innych nóg, jak twoje, innych oczu, uszu, ust, jak twoje. Wobec tego, na ile pozwolę Jezusowi „używać” siebie, posłać siebie. Apostoł oznacza posłany. Zawsze wokół nas są ludzie, którzy potrzebują słów dobrej nowiny, gestu czy modlitwy, która przynosi nadzieję, uzdrowienie. Nie zbawię całego świata, ale być może spotkam kogoś, aby darmo dać coś dobrego, samego Jezusa? Jezus Chrystus – nic więcej nie muszę. Jakie to wyjście poza siebie, wyzwolenie od siebie, stawać się jak Jezus, darem totalnie. Tak jak sam darmo otrzymałem – choćby teraz.

Powiązane artykuły

HTML Button Generator