Jak samodzielnie uczyć się języka?

Jeśli właśnie przetrząsacie Internet w poszukiwaniu spektakularnych metod, które pomogą Wam opanować język obcy w tydzień, to, niestety, muszę Was rozczarować – nie istnieją.  Żadne słowniki włożone na noc pod poduszkę nie są skuteczne. Nauka języka to proces dość żmudny i wymagający sporej motywacji i zdeterminowania. Ale przecież trudno nawet wyobrazić sobie, że nie potrafimy się dogadać za granicą –  znajomość obcego języka to konieczność. Na dobrą sprawę powinniśmy porozumiewać się biegle w co najmniej dwóch, trzech językach obcych. Jak to zrobić? Czy można nauczyć się języka obcego samodzielnie, bez zapisywania się na kosztowne zajęcia dodatkowe? Otóż tak.

Zacznijmy od motywacji – to klucz do sukcesu. Chodziłam do liceum w czasie, kiedy wyjazdy za granicę nie były tak popularne jak współcześnie. Do Londynu jeździło się autobusami, a nie latało samolotem jak teraz. Moja koleżanka pierwsze wakacje licealne spędziła pracując tam jako babysitter. Jej historia to błyskawiczny kurs angielskiego, ponieważ Marta szczęśliwie (bo z wzajemnością) zakochała się w pewnym londyńczyku. I koniecznie musiała z nim na każdy temat porozmawiać. Nie namawiam Was tutaj, byście z marszu szukały interesujących obcokrajowców – chodzi tylko o wzniecenie iskry, która zapali Was do nauki. Może to być ciekawa wakacyjna praca, zaplanowana wycieczka, udział w projekcie międzynarodowym albo rejs dookoła świata.

Po drugie – im więcej obcych wyrazów się nauczycie, tym bogatszy będzie Wasz język. Jeśli nie znasz nazw „lodówka” albo „papier toaletowy” po szwedzku – naklej te wyrazy na odpowiadające im przedmioty. Często uczymy się słów, które nijak mają się do codzienności. A przecież lepiej jest zacząć naukę od poznania otoczenia. Czy wiesz, jak w obcym języku nazwać wszystkie sprzęty, których codziennie dotykasz? Na które codziennie patrzysz? Jeśli nie znasz – to poznaj i w widocznych miejscach doczep karteczkę z nazwą. W najgorętszym naukowo okresie mój pokój był wytapetowany od podłogi po sufit. Jeśli starczy Wam weny, możecie każdą karteczkę zilustrować rysunkiem. Im śmieszniej, tym skuteczniej.

Po trzecie – skup się na powtarzaniu całych fraz w obcym języku. Zdania po zdaniu. W księgarniach jest dostępnych wiele kursów z płytami, które opierają się właśnie na tej metodzie. Dla opornych licealistek polecam wręcz kurs dla blondynek Pawlikowskiej (którego zaletą jest atrakcyjna cena). Powtarzaj całe zdania i frazy do skutku – potem przechodź do następnych. Na początku Twoje powtórki mogą wydać się niezgrabne, z czasem będą brzmieć coraz lepiej – chodzi przecież o to, by nie wstydzić się mówienia. Błędy będą się pojawiać, oczywiście – pamiętaj jednak, że nie popełnia ich tylko ten, który nic nie robi. Głowa do góry – uśmiechnij się – i powtarzaj dalej.

Po czwarte –  i tutaj czas na przyjemności. Słuchaj jak najwięcej wypowiedzi w obcym języku. Co więcej, nie musisz wcale koncentrować się na słuchaniu – ważne, że w tle będzie obecny obcy język, jego melodia. W dobie Internetu łatwo jest znaleźć odpowiednią audycję, która codziennie będzie Ci towarzyszyć w nauce języka. Dalej, gdy oglądasz film, zrezygnuj z napisów po polsku – jeśli będzie to zbyt trudne, obejrzyj go najpierw z lektorem (napisami), a potem bez nich. Film musi być porywający –  bo wtedy nauka stanie się atrakcyjna. Czy widziałaś już serial „Wiktoria” ? Warto go zobaczyć choćby ze względu na piękne stroje królowej.

Dużo czytaj i w tym celu koniecznie zacznij bywać na zagranicznych portalach – tam  szukaj informacji związanych ze swoimi zainteresowaniami. Wystarczy chwila dziennie. Wybieraj zagraniczne czasopisma i książki - jeśli jesteś szczęśliwą posiadaczką czytnika, nauka będzie jeszcze prostsza. Znajdź przyjaciela za granicą i  mailuj z nim regularnie. Wbrew pozorom nie jest to takie trudne. A jeśli chciałabyś dostawać prawdziwe listy lub pocztówki np. z Peru, możesz zapisać się na przykład na www.postcrossing.com.

Na koniec dobra rada - nie wychodź z domu bez fiszek w kieszeni. Jeśli poznasz codziennie 5 nowych słów lub zwrotów – w skali roku będzie ich już całkiem sporo, prawda? Bo z nauką języka jest tak jak z życiem. Gdy przestajemy się uczyć – to, niestety, zaczynamy się cofać. Ale powiem Wam coś – warto iść do przodu.