ODROBINA TEORII
Jak wiesz, obecnie „twórczość” można rozumieć na wiele sposobów: czy to jako proces w umyśle twórcy, czy jako wytwór tego procesu. To szerokie pojęcie „kreatywności” szczegółowiej omówiłam w tym artykule "Co to jest kreatywność i dlaczego warto ją rozwijać?" [kliknij aby przeczytać]. Jako ciekawostkę mogę dopowiedzieć, że jednym z badaczy, którzy wnieśli wkład w badanie twórczości jest W. Stein, który mówi o twórczości jako o procesie przynoszącym nowy wytwór, oceniany w określonym czasie przez grupę jako trafny i użyteczny. Twórczość więc może być rozumiana jako coś unikalnego, przypisanego jedynie niektórym lub jako swego rodzaju proces „aktualizacji swojego ja w kontakcie z rzeczywistością”. Zdaniem A. Maslova ten drugi typ twórczości jest warunkiem koniecznym do ujawnienia się tego pierwszego.
Co to wszystko oznacza w praktyce?
UŚWIADOMIENIE JAKO PIERWSZY KROK DO TWÓRCZEGO ODRODZENIA
Żyjąc niespełnionym życiem i w postawie rozżalenia, nietrudno o poczucie, że Twoje artystyczne marzenia spełzły na niczym. Kobiety, w których wyrywa się coś, by dążyć do spełnienia twórczych planów, a jednocześnie nie robiące nic z lęku przed porażką, można nazwać „artystkami-cieniami”.
Niespełnione kobiety artystki, niebędące w stanie sięgnąć po realizację swoich celów zapominają, że to nie sam talent decyduje o tym, która zostanie „prawdziwą artystką”, ale również odwaga i samozaparcie. Dorosłe już „artystki cienie” z reguły mają tendencję, by zadręczać same siebie, że nie odważyły się urzeczywistnić swoich marzeń.
Julia Cameron w książce „Droga Artysty” mówi: „Artysta, jak wrażliwa roślina, potrzebuje pielęgnacji” i myślę, że „artystki-cienie” to te kobiety, których w dzieciństwie nie pielęgnowano wystarczająco, a one i tak mają sobie za złe, że nie poszły za swoimi twórczymi pragnieniami. Życie „artystek-cieni” może upływać w poczuciu minięcia się z powołaniem, bo np. chcą pisać, malować, śpiewać, tańczyć, tworzyć, ale boją się potraktować siebie serio i czerpać z życia garściami.
„Żeby żyć twórczo, musimy pozbyć się lęku przed błędami” Joseph Chilton Pearce
ODRODZENIE TWÓRCZE JEST JAK TRENING PRZED MARATONEM
Żądając od siebie zbyt dużo, łatwo się przeforsować. Po przebiegnięciu danej odległości szybkim tempem, należy zrobić kolejny odcinek truchtem. Odrodzenie twórcze dokonuje się w swoim rytmie. Może być to z początku proces nieporadny i wstydliwy, ale pamiętaj, że rozwój i sprawienie dobrego wrażenia często się wykluczają.
Pozwól sobie zacząć od początku, możesz określić siebie nawet jako słabą artystkę w tym momencie i nie będzie to nic uwłaczającego. W końcu, żeby zostać dobrą artystką, najpierw musisz być początkującą.
NIESPRZYJAJĄCE OTOCZENIE?
Wiara we własną kreatywność może być dla Ciebie nowym doświadczeniem, początkowo może budzić strach, nie tylko w tobie, ale i w twoich bliskich. Jeśli ktoś jest sceptycznie nastawiony do Twojego twórczego odrodzenia, możliwe, że sam czerpie jakieś korzyści z bycia wewnętrznie zablokowanym. Takie zachowania będą dla Ciebie toksyczne. Dla zablokowanych przyjaciół Twoje zdrowienie może być niewygodne, bądź więc czujna na wszelkiego rodzaju aluzje, że stałaś się „jakaś inna”. Proces odzyskiwania „ja twórczego” jest wypełniony wzlotami i upadkami, zwątpieniami. Pilnie strzeż odradzającej się w Tobie artystki.
PIELĘGNOWANIE SIEBIE
Punktem wyjścia do pielęgnacji własnej kreatywności jest pielęgnowanie samej siebie. Bądź delikatna, ale stanowcza. Najlepsze, co możesz zrobić dla swoich bliskich, to stać się dla nich przykładem twórczej odnowy.
UCISZ WROGA
Sceptycyzm, bo to o nim mowa, jest niestety skuteczną przeszkodą na drodze do odrodzenia. Warto podkreślić, że odradzając się twórczo, niechętnie dopuszczasz do siebie myśl, że wszechświat może sprzyjać Twoim nowym planom i ambicjom. Odłożenie sceptycyzmu na bok, chociaż na chwilę, prowadzi do ciekawych odkryć, nie musisz zmieniać swoich poglądów, wystarczy im się przyjrzeć z bliska. Odrodzenie twórcze to przede wszystkim ćwiczenie na otwartość umysłu.
ZASADY KREATYWNEJ ODNOWY
- Pamiętaj, że najważniejsze jest wykonać pracę twórczą, a niekoniecznie ją oceniać.
- Pamiętaj, że zostałaś stworzona jako twórcza istota.
- Wybierz z Twojego otoczenia osoby, które będą Cię zachęcać do twórczego działania.
- Pamiętaj, że życie w twórczej blokadzie jest o wiele trudniejsze, niż zabranie się do wprowadzenia zmian.
- Wyznaczaj sobie skromne i bezpieczne cele i realizuj je.
- Pisz tzw. „poranne strony” – więcej o nich w tym artykule "Pamiętnik – nie tylko dla małych dziewczynek" [kliknija aby przeczytać]
- Wymień 10 rzeczy, które lubisz robić. Kiedy ostatnio sobie na nie pozwoliłaś?
- Wymień 10 zmian, które chciałabyś wprowadzić w swoim życiu, od tych błahych po istotne.
Bibliografia
T. Kłosińska „Droga do twórczości. Wdrażanie technik Celestyna Freineta”
W. Tatarkiewicz „Dzieje sześciu pojęć. Sztuka. Piękno. Forma. Twórczość. Odtwórczość. Przeżycie estetyczne”.
M. Karwowska-Struczyk „Uczenie się twórcze dziecka”
J. Cameron, „Droga artysty. Jak wyzwolić w sobie twórcę”
